Elke maand verschijnt er een nieuwe aflevering met natuurnieuws. U kunt de aangeboden informatie vrij gebruiken, maar wel graag met bronvermelding.
Klik hier voor Natuur Net Nieuws van de maand januari.
Hieronder kunt u het afgelopen jaar nog eens bekijken/lezen.
NNN januari ’19, NNN februari ’19, NNN maart ’19, NNN april ’19, NNN mei ’19,
NNN juni’19, NNN juli ’19, NNN sept ’19, NNN okt ’19, NNN nov ’19, NNN dec ’19
U kunt zich aanmelden voor een gratis abonnement op Natuur Net Nieuws via onderstaand formulier.
Niet meer ontvangen?
Als u de nieuwsbrief niet meer wilt ontvangen, kunt u een mail sturen naar:
info@groen-natuurlijk.nl
vervolg van Natuur Plus januari 2020 Wilde eend PaarvormingVoor de balts, die al in de herfst begint, steekt de woerd zich in een mooi nieuw verenpak en dan begint het spel. Rondjes zwemmend om het vrouwtje, trekt hij zijn kop naar achteren en richt zich hoog op uit het water. Dan duikt hij naar voren, roeit driftig met zijn snavel door het water en komt weer omhoog, daarbij kromt hij zijn hals, zodat z’n snavel ondergedompeld blijft. Daarna trekt hij de snavel tegen zijn borst, tilt hem plotseling op en werpt een snoer van waterdruppels in de richting van het vrouwtje waar hij een oogje op heeft. Ook toont hij zijn glanzend-blauwe spiegelvlek, door de vleugel iets te lichten. Het vrouwtje wijst, nadat zij het mannetje heeft uitverkoren, met haar snavel de woerden aan die door haar geliefde weggejaagd moeten worden. Daarna wordt er dagelijks op het water gepaard. Zonder water is er geen paring. Na de paring zwemt het mannetje een rondje om z’n vrouwtje en vervolgens nemen ze samen een bad. Wilde eenden vormen in de winter en het voorjaar paartjes. Daarbuiten is de binding afwezig. Leefomgeving en voedsel
Het voedsel bestaat voornamelijk uit waterplanten, grassen en kleine diertjes waaronder visjes en waterinsecten. Die haalt hij van de bodem door te grondelen: met het kopje onder water en het kontje in de lucht zoekt hij onder het wateroppervlak naar voedsel.
De sterfte van eendenkuikens is het grootst in de eerste weken nadat ze het nest hebben verlaten. De kuikens zijn in die fase het meest kwetsbaar voor roofdieren en slechte weersomstandigheden. Ze moeten ook vaak aan land om te rusten.
Eendenkorf
Broedkorven worden traditioneel gevlochten van wilgentenen. Ze worden op stevige kruiselings geplaatste stokken boven het water geplaatst in december/januari zodat de eenden er tijdig aan kunnen wennen. De richting van de vliegopening is van groot belang bij het plaatsen. De achterkant moet gericht zijn op de overheersende windrichting. Dus de opening naar het noordoosten. Door de korf iets achteroverhangend te plaatsen, wordt voorkomen dat het vrouwtje per ongeluk de eieren mee naar buiten rolt bij het verlaten van het nest. De achterkant van de eendenkorf wordt gevuld met fijngeknipt, oud hooi. Dit om de korf zoveel mogelijk winddicht te maken. Voor meer info: klik hier Ruien Overleving kuikenfase
Soepeend
Sovon en Vogelbescherming hebben 2020 uitgeroepen tot het Jaar van de Wilde Eend. Sinds 1990 is ongeveer een derde van onze wilde eenden verdwenen. Waardoor? Dit jaar wordt opnieuw hulp van het publiek ingeroepen om dit raadsel op te lossen. Hoe kun je meedoen? Meer informatie Bronnen: Sovon, Beesies, Vogelbescherming, BNNVara, Dieren-en-planten, Landidee
|
Als hij grondelt zuigt hij met z’n vlezige, gevoelige tong water op door de snavelspits en laat dit met gesloten snavel via de randen weer naar buiten lopen. Hierdoor ontstaat het bekende snaterende/slobberende geluid. Hij slobbert ook kroos uit het water op. Eendenkroos heeft die naam niet voor niets gekregen. Op het land eet hij graag wormen en slakken. ‘s Zomers en in de herfst gaat de wilde eend over op een vegetarisch dieet dat vooral bestaat uit zaden van grassen en granen. Wilde eenden gaan vooral ‘s nachts op zoek naar eten. Voedselvluchten vinden plaats over 10 km en meer. Eendenkuikens eten allerlei kleine diertjes, zoals muggen en waterslakjes.
Broeden
De broedperiode kan van februari tot augustus duren. Gedurende die tijd heeft ze soms wel twee tot drie legsels, meestal bestaande uit 6 tot 10 eieren. Deze eieren worden alleen door het vrouwtje bebroed. Eerst blijft de woerd nog in de buurt van het nest. Vaak begeleidt hij zijn vrouwtje als ze het nest even verlaat voor haar ontbijt en avondmaal. Na een week houdt het mannetje het voor gezien en verlaat voorgoed zijn vrouwtje. Een woerd ziet dus nooit zijn eigen jonkies. Over het algemeen duurt het uitbroeden van de eieren ongeveer 28 tot 30 dagen.
In sloten en vijvers met steile oevers verdrinken veel jonge eendjes: die kunnen de kant niet opkomen en raken uitgeput. Om dit te voorkomen zouden er op die plekken eendentrappetjes moeten worden geplaatst, zodat eendjes en andere dieren veilig het water kunnen verlaten. Drie op de vier eendenkuikens worden niet ouder dan drie weken. Gemiddeld worden eenden 15 jaar oud, maar er zijn oudere exemplaren bekend. De oudst bekende wilde eend werd 29 jaar.
Wilde eenden ruilen minstens één keer per jaar hun oude ‘jas’ in die uit ruim 10.000 veren bestaat, voor een nieuwe; dit wordt rui genoemd. Ze verliezen in korte tijd alle grote veren vanuit hun vleugels en kunnen een maand lang niet vliegen. Mannetjes krijgen dan hetzelfde bruine onopvallende verenkleed als vrouwtjes, zodat ze in deze kwetsbare tijd niet opvallen. Alleen aan de groengele kleur van de snavel kun je nog zien dat het een mannetje is. Pas in september krijgen de mannetjes hun mooie prachtkleed terug.
nestsucces en een lichte toename in overleving in een afnemende populatie maken het aannemelijk dat het probleem voor de wilde eend in de kuikenfase zit. Vooral in stedelijk gebied is het predatie-effect goed zichtbaar, waarbij eenden in enkele dagen tijd soms 8-10 kuikens verliezen. Belangrijke predatoren zijn reigers en bruine ratten maar ook meeuwen.
Jacht
